Verhalen van Hans in Nepal

In Nepal gaat het vaak anders dan gepland en daarom is een beetje flexibiliteit gewenst. Tenminste, als je een leuke vakantie hebben wil.

Jaren terug al zat ik op de landkaart te staren naar de trekking 3 passen in het Everest-gebied. Ik fantaseerde over de route, keek naar de drie passen op de kaart en de hoogtes hiervan. Wat leek me het toch gaaf die eens te lopen.

Tjonge, wat voel ik me weer bevoorrecht! Zomaar weer ruim twee maanden naar Nepal. Zomaar plannen maken voor twee trekkingen, zomaar me voorbereiden voor zo'n lang verblijf. Ik bof vreselijk!

Twee weken ben ik al weer thuis. Nepal voelt best ver weg, hoewel een deel van mijn lijf daar anders over denkt. Dat uit zich in het vroege wakker worden, al gaat dat nu langzaam over. Om een uur of vijf of zes was ik klaarwakker. Buiten sliep de wereld nog en was het nog pikkedonker, in mijn hoofd was...

In Nederland is weer veel toegestaan. Je kan binnenlandse reizen ondernemen. Je kan naar een restaurant, hotel, voetbalstadion en concertzaal. Als geteste of gevaccineerde persoon kan je bijna alles weer doen en laten. En dat terwijl Nederland een "rood gekleurd gebied" op de wereldkaart is.

Het was een hels dilemma zeg! We wilden zo graag naar Nepal, maar ja, Corona: alleen noodzakelijke reizen zijn toegestaan. Wat te doen? Ik gedraag me altijd heel verantwoordelijk, het voelt dan ook heel raar om dit advies niet op te volgen. "Maar ja" praatte ik mijn gedrag goed: "ik ben al één keer gevaccineerd, het aantal besmettingen in Nepal...

Een week ben ik thuis. En dat is soms heel gewoon, soms gek, soms heel fijn en soms heel stom.

Tijdens de briefing over onze trekking werd ons niet heel veel meer duidelijk: het wordt een verkenningstocht weten we. We willen van Beni naar Jomsom en door naar Kagbeni. Er loopt sinds een jaar of acht een weg van Jomsom naar Pokhara dat het pad vernietigd heeft. Hiermee is voor veel wandelaars ook de lol verdwenen: ze lopen liever niet...

Dat liedje van Sting zit nu al een paar dagen in mijn hoofd. Niet alleen omdat het een grote hit tijdens het eten in het guesthouse is, ook omdat de tekst mij ergens aan denken doet. Die Sting toch, hij voelt zich soms een vreemdeling, laat ik dat nu hier ook wel eens hebben!

Ruim twee weken ben ik nu in Nepal. Ik vraag me wel eens af wat ik die twee weken nu werkelijk gedaan heb. Eigenlijk heb ik geen idee, ik kan wel wat opnoemen maar me vervelen staat niet in dit rijtje. De dag slibt zo weer vol. Ook al sta ik zonder plannen op, de dag vult zich als vanzelf....