Reusel en Esschestroom (Tilburg - Den Bosch)

Dag 1: Van Tilburg naar Moergestel. 17,3 km en 1 keer overdragen.

Het is wel een paar keer overstappen, maar het is gelukt: we zijn in Tilburg! We lopen van het station naar de haven, Dat is 1,3 kilometer, dat kan dus net. In de haven is een heel mooie steiger waar we alle ruimte hebben om de kano in elkaar te zetten. Er zijn ook waterpunten, nou, wat wil je nog meer?

Als we alles in de kano hebben gaan we. En begint het te regenen. Best hard. We keren om en stappen uit bij een ijssalon. Hier kunnen we mooi binnen schuilen en eten overheerlijk ijs. We mogen nog een beetje olijfijs proeven, ook al lekker. En dan is het droog en kunnen we gaan.

We roeien naar het Wilhelminakanaal en slaan hier rechtsaf. Het klinkt als een enorm kanaal dat heel druk zal zijn. Niets daarvan: we zijn de enigen op het water. We varen langs een wijk met aan de andere kant van het water een plantsoen, eigenlijk best leuk, de snelweg onderdoor en daarna door het bos. Ondanks dat het heel veel rechtdoor is, is het eigenlijk heel mooi hier! We passeren de dierentuin, we kijken of we vanaf het water er in kunnen maar dat is niet zo. Dus gaan we rechtuit, terwijl we een olifant horen en een leeuw horen brullen. We zien een dorpje aan de rechterhand, Biest-Houtakker, en niet ver daarna twijfelen we. Moeten we nu deze stroom aan de linkerhand hebben, of die iets verderop? Die iets verderop lijkt breder, dus kiezen we voor die. De overdraging is niet heel eenvoudig maar we komen het water weer in. Iets verder lijkt het water weg: we zitten midden tussen het riet en andere waterplanten. De stroming voelen we wel, wat gaat dat water hard onder ons door zeg! We trekken ons een weg aan de waterplanten en aan de rietstengels. Soms is de stroom zo erg overgroeid dat Hans Marcelin niet eens meer ziet, ze is in het groen verdwenen. We hebben er grote lol om, gelukkig, je kan hier ook zomaar enorm chagrijnig van worden en dat is nou zonde van je dag. Na een half uurtje worstelen komt er een stroompje van rechts bij, dat is mooi, hier wijkt het riet ook. De twee waterstromen lijken hun krachten te bundelen en er lijkt een begaanbare waterweg te ontstaan. Niet voor lang: we lopen vast, het is te ondiep. Marcelin trekt ons los, ze loopt met blote voeten voor de boot. Dit ritueel zal zich nog een keer of vijf herhalen, dan is er echt genoeg water onder de kano om goed door te kunnen varen.

We varen door bos en weilanden, echt heel mooi, het riviertje heeft heel veel scherpe bochten en meandert mooi, wij meanderen mee. We pauzeren op een stukje wei waar we er uit kunnen, bij een elektriciteitsmast. Hier staat ook een kanotrailer: er wordt kennelijk echt wel vaker op dit watertje gevaren! Na de pauze peddelen we verder. Onder een weg door, onder de snelweg door, met de vele bochten mee door de akkerbouw. We varen door het dorpje Moersgestel, de bruggen zijn soms laag maar we passen overal onderdoor. Na het dorp, bij de Waterhoefstraat, is een stuw. Die is keurig met ballen afgezet. We halen de kano hier het water uit, zetten hem op de wieltjes en lopen 400 meter naar camping Basfazant. Ze staan niet vreemd te kijken van een kano, we krijgen een prima plekje met een picknickbank en komen bij van onze avonturen.

Dag 2: 23,5 km en 5 keer overdragen en 1 kanogoot.

Al voor half negen zijn we van de camping af. We lopen terug naar waar we de kano uit het water haalden en aan de andere kant van de stuw laten we hem in het water zakken. Inpakken en wegwezen! Dat gaat nog niet zo heel erg makkelijk: de het stroompje is helemaal begroeid met waterplanten, dat is heel mooi maar schiet niet op zo. Even verderop wordt het beter en we krijgen een aardig vaartje te pakken. We peddelen door bos en door veengronden, mooi is het hier zeg! Bij Oisterwijk moeten we overdragen, naar een meertje. We varen eigenlijk onder het plaatsje langs en na het passeren van de spoorlijn moet er weer overgedragen worden. En verder maar weer, langs veengronden en bos, en later ook wat fruitteelt. Bij Esch moet er weer overgedragen worden. De voorzieningen zijn er, al zijn ze niet heel erg goed onderhouden. We passeren weer een spoorlijn en dragen weer een keer over, meanderen lekker met de rivier mee en dan komen we op de Dommel. Deze varen we af tot in Den Bosch. Daar glijden we de kanogoot af (altijd leuk!) en rechtsaf de binnenstad in. Vlak bij het station halen we de kano uit het water. Wat een mooie tocht was dit zeg!