Overijssel: de Regge en het Overijssels kanaal

.

Dag 1: Almelo - Zuna (Rijssen). 12,6 km, 3 keer overdragen.

De reis verloopt niet heel erg soepel: we moeten omreizen door een ongeval en belanden in te drukke treinen maar met een half uurtje vertraging zijn we er. We sjouwen de spullen naar een vaartje dat Hans op google maps verkend heeft. Het is vijf minuten lopen, dat is bijna niets. We hebben daarvoor bij het station de waterzak gevuld, er staat een drinkwatertappunt bij de ingang van het station. Ally zetten we vlot weer in elkaar, de AH is snel gevonden en we kunnen gaan! Eindelijk weer, het heeft zo lang geduurd. Het was iedere keer slecht weer of we waren bij goed weer aan het werk, dat schiet niet op. Nu wel, daar gaan we dan!

We varen over het ondiepe beekje. Door een park, door bosjes, door wijken. Het beekje stroomt best wel een beetje en slingert leuk. Verderop heet het de Nieuwe Graven. We hoeven er nergens uit, pas bij het Twenthekanaal moet overgedragen worden. Dat voelt een beetje stom: er uit, dan het kanaal in, oversteken en er weer uit en dan de Exloër Aa in. Er zijn geen steigers aan het einde van de Nieuwe Graven en het kanaal in. Uit het kanaal is dan wel goed te doen, het lijkt wel een steiger en in de Aa is een mooi steigertje. We wurmen ons langs de bierdrinkende en vissende Polen, ze gaan keurig aan de kant hoor, en zetten Ally weer in het water. Waar we niet op rekende is dat we even verder er weer uit moeten. Er is een stuw, dus moeten we overdragen. Dat lukt prima door de voorzieningen, we zitten zo weer in de kano. We peddelen lekker door tot waar de Boven-Regge er van links bij komt, vanaf hier heet het de Midden-Regge. We nemen hier een pauze bij een steiger. Wat staan er toch veel fietsers stil daar bij de weg, en wat eten er toch veel mensen ijs daar. IJs? Wij willen ook, we spoeden ons naar de ijscokar en kopen een ontzettend lekker ijsje. Vooral het citroenijs bevalt erg goed, het wordt op een boerderij gemaakt. Heerlijk. Maar wij willen ook wel weer door. De Regge neemt hier een paar mooie bochten die er eerder nog niet waren. In 2010 werd er hard gewerkt om de meanders te herstellen, in 2013 waren we hier ook al, toen waren de bochten er al wel maar was het nog wat kaal. Nu is alles weer begroeid, het is prachtig! Door de vele neerslag de laatste weken is de stroming flink, we schieten door de bochten. We varen langs Rijssen en wat industrie, die zien we niet doordat er flink wat bomen langs het water staan. Na nog wat bochtjes zijn we bij camping Grimberghoeve. Die is vol, maar een tentje past nog wel ergens. Dat is het verhaal van deze tijd: door Corona blijft iedereen in Nederland, kopen veel mensen een camper of caravan en moet je reserveren om nog ergens terecht te kunnen. De tentveldjes staat echter nooit helemaal vol, en als dat toevallig toch zo is, wordt er voor ons ergens een plekje gemaakt. Zo ook nu, we staan aan de bosrand achter de caravans, helemaal best. Het is een leuke camping, met een leuke gemeenschappelijke ruimte waar je ook koffie en thee kunt kopen. Wij hebben zelf een brander, komt goed dus!

Dag 2: Zuna - Den Ham. 31 km, 4 keer overdragen.

Er viel flink wat regen op onze tent vannacht. De berichten waren niet best, het zal vandaag de hele dag regenen. In diverse delen van het land was noodweer, zoveel regen zeg, straten liepen zelfs onder. We hebben heel veel geluk want dat overkwam ons dus niet. Het geluk houdt niet op, de weersverwachting is bijgesteld: het blijft droog vandaag in het oosten van het land. Tjonge wat boffen we!

We varen weer over de Regge. Daar is ons eerste obstakel: een vistrap. We observeren even en besluiten dat we dit wel kunnen. We varen, met gejoel en schaterlachend, de trappen en watervalletjes af. Dat was leuk! En wat ging dat hard! We maken nog heel wat bochtjes, de stroming is weer pittig en varen door Nijverdal. Even zitten we verkeerd, we willen rechts waar het logisch lijkt maar dat mag dan weer niet. Links lijkt dood te lopen, als we goed kijken zien we dat we er toch in kunnen. Nu herinneren we het ons weer: de vorige keer moesten we linksaf overdragen en zijn we stiekem rechtsaf gegaan. Met heel mooie bochtjes en onder prikkeldraad door kwamen we weer op de goede route terecht. Nu is de overdraging verdwenen en zijn we braaf. We gaan dus links en varen langs industrie en drinken koffie bij "de Wilgenwaerd". Het doet ons denken aan de kano-campings in Duitsland: overal zijn terrasjes met en zonder overkappingen, er is een klimwand, er worden kano's verhuurd en mountainbikes, er is van alles te doen. Ook de bediening is heel gezellig en de taart is heerlijk. We kunnen er weer tegenaan en doen dat dan ook. Wat is het mooi hier, met al dat bos en die natte hooilanden. Bij de volgende stuw en vistrap, bij Hellendoorn, moeten we er wel uit, die kunnen we niet hebben en dus dragen we over. Dan zijn we met wat bochten ook al snel bij Hankate. Hier moeten we er weer uit, kano op de wieltjes en naar de steiger aan de overkant. We hebben trek en willen hier lunchen. Dat doen we dan ook, lekker hoor. Tot onze verbazing stijgt het water en zitten we aan het einde van de lunch met de voeten in het water. Er zal ergens een stuw verhoogd zijn denken we. In de kano is het wel droog, gaan dus maar weer! We varen even verkeerd, een deja vu: dat deden we de vorige keer ook! Dus terug, nu wel onder de brug door en we volgen de smalle en bochtige beek met flinke stroming door het bos en door de graslanden Wat prachtig zeg! Er volgt nog een overdraging, best een lange, we zijn blij met de wieltjes. Hier gaan we rechtsaf, de Lindebeek op. Dat is wat minder spektakel. We varen door akkerbouw en mogen nog een keer overdragen, de voorzieningen blijven prima.

Ineens zijn we bij de camping de Lindebeek, wat een prachtige plek! We staan er geweldig, op de landtong met een bankje. Wat een genot....

Dag 3: Den Ham - Lemelerveld. 19 km, 9 keer overdragen(!)

Wat een dag! We zijn er allebei moe van, vooral van het gesleep met de bagage bij al die overdragingen. Vanmorgen begonnen we vol energie. We maakten eerst nog een rondje om het eilandje bij de camping en na 200 meter was daar de eerste overdraging. De beek werd hierna wel mooier dan het vorige stukje vonden we. Meer bomen, zelfs een beetje bos, we konden wat meer van ons afkijken over de weilanden waar koeien ons nieuwsgierig nakijken. Na een bocht naar links zien we in de verte de stuw al. Hier zijn voorzieningen en dragen we over naar het parallel lopende Overijssels Kanaal, slaan rechtsaf en gaan dan rechtdoor en rechtdoor... kilometers lang. Dat wordt wel een beetje saai, "ik zie ik zie wat jij niet ziet" begint ook een beetje te vervelen. Aan het einde dragen we over naar de Regge, dit kennen we al, en heel snel al dragen we bij Hankate weer over. Nu terug het Overijssels Kanaal op. Het is tijd voor pauze, we zetten er een kopje thee bij. Appeltje eitje hebben we vandaag niet, het wordt appeltje worstje. Als we verder varen zijn wel weer uitgerust, maar ook al snel een beetje teleurgesteld: we moeten er weer uit! Daar hadden we niet op gerekend, dat stond niet op de kaart in het boekje "400 kilometer kanovaren in Overijssel". Enfin, we kunnen het hebben. Het is even zoeken, door de hoge waterstand zien we bijna de betonnen kanosteiger niet. Met maar een beetje natte voeten (Marcelin ging er tot aan haar knieën in)  klimmen we Ally in en varen door. Rechtdoor uiteraard, daar is het Overijssels Kanaal om berucht. We varen weer tegen een stuw aan, potdo, die staat ook niet op de kaart. Er zijn wel weer voorzieningen, vooruit dan maar, hup met de geit, even sjouwen en door!

Niet veel verder kunnen we niet onder de brug door. Ook hier zijn voorzieningen, dat is mooi, sjouwen wordt puur routine. Daar gaan we weer, spullen uit de kano, kano uit het water, kano op de wieltjes, spullen in de kano, lopen naar tot de steiger aan de andere kant. Spullen uit de kano, kano van de wieltjes, kano in het water en spullen in de kano. En wij natuurlijk weer in de kano en gaan maar weer! De gedachte aan lunch in Lemelerveld houdt ons gaande. Een terras, dat hebben ze daar toch wel? En dan hebben ze misschien ook wel kroketten met brood.... Hans geeft nog maar eens wat extra peddelslagen, dan zijn we er vast sneller!

In Lemelerveld is het einde kanaal. Had je gedacht: ze hebben hem gedempt om er een parkeerplaats te maken. We lopen met de kano op de wieltjes door het dorp en zien daar het restaurant met jawel, kroketten met brood op het menu! We strijken neer en genieten van deze luxe. Heerlijk! Dat het fris is (vijftien graden en de wind is echt wel een beetje koud) maakt niet uit. We blijven lekker lang hangen. Hans koopt nog wat dingetjes in de op zondag geopende Coop. Het kanaal loopt weer door en wij ook nog een stukje: over tweehonderd meter is weer een overdraging, we lopen wel een extra stukje, dat scheelt weer sjouwen. En vlak voor de brug en de splitsing van het kanaal naar Raalte gaat Ally het water weer in. Rechtdoor uiteraard.... Rechtdoor naar een stuw. Marcelin heeft het even gehad, de negende overdraging is er net één teveel. Maar 300 meter verder is dan de camping. Camping de Rietkraag blijkt een fantastisch plekje. We hebben klapstoeltjes, mogen fietsen lenen, een picknickbank pakken, er is koffie en thee en bier en wijn en gevulde koeken. De pizzaoven gebruiken we niet en de algemene ruimte ook niet want de zon komt door. We drinken een biertje en kijken, zitten op de klapstoelen, uit over de velden. Wat is dit geweldig...

Dag 4: Lemelerveld - Zwolle. 19 km, 3 maal overdragen.

We slapen uit tot bijna 9 uur. Tjonge, die lange nacht hadden we kennelijk nodig, misschien waren we gisteren een beetje moe... Het is stralend weer, 22 graden, wat een heerlijkheid!

Tegen elven zijn we weer op weg. Het is stil op het water, toch gebeurt er van alles. Zwanen lokken ons weg van hun kroost, libellen komen op bezoek, vissen gooien de staart uit het water. Het is veel rechtdoor maar veel minder saai dan gisteren. We dragen 3 keer over bij een stuw. De laatste keer bij een gemaal, linksaf gaat een vaart naar Deventer, wij gaan rechtdoor naar Zwolle. Wat een bloei hier, de boterbloemen zijn goed vertegenwoordigt, maar ook klaprozen, hoornbloemen, vergeet-me-nietjes en meet ik veel wat hier allemaal bloeit. Prachtig! Visdiefjes duiken op het water, zwaluwen er net bovenlangs, de buizerds vliegen op uit de bomen. Het is, ondanks al dat rechtdoor, heerlijk. We varen richting een grote stad. Toch zien we er weinig van. Ook hier is riet, zijn vogels en bloemen, waterlelies en dotters. De industrie is best ver weg. Later zijn er woonhuizen en nog later heel veel woonboten. De zon brandt en de wind verkoelt, dat is een goede combinatie om vuurrood uit de boot te stappen. Man wat zijn we verbrand! Dat merken we pas in Zwolle, als we in de grachten varen. We slepen Ally bij een grasveldje in de buurt van het station er uit, breken haar af, alles gaat de rugzakken in en we lopen naar het station. In de trein kijken we terug op vier heerlijke dagen. Wat was het fijn!