LAW 10. Noaberpad
In 2016, 2017 en 2018 liepen Derk-Jan en Hans over het Noaberpad. We startten met een zesdaagse tocht, van Hoch Elten naar Haaksbergen. Omdat we in de Achterhoek opgegroeid zijn, was het een feest van herkenning: daar kwamen we wel eens met familie, daar zijn we op schoolreisje geweest, daar kwamen we met vrienden. Bij Hoch Elten daalden we het bos uit en liepen naar 's Heerenberg. Het kasteel vonden we ook toen weer mooi, net als jaren terug. De tocht vervolgt zich door het Achterhoekse coulisselandschap, langs de Oude IJssel en op en over de grens tot in de grote Duitse stad Bocholt. Van hieraf liepen we naar de buurtschappen rond Winterswijk, ook al zo'n prachtige omgeving. Het landschap blijft afwisselend door de kleinschaligheid tot na Vreden. Daar wordt het vochtig en zijn de flamingo's te bewonderen bij het Zwillbrocker Venn. Wij wandelden nog door, over veen en heide, naar Haaksbergen.
In 2016 liepen we twee dagetappes: Hoch Elten - Kleve en Haaksbergen - Enschede. Daarnaast liepen we een driedaagse: van Ootmarsum naar het Oosterse Bos.
De eerste dagetappe renden we vanuit Hoch Elten naar beneden naar de Boven Rijn, die we lange tijd in het zicht hielden. We volgden de dijk tot vlak voor Emmerich, staken hier de Rijn over naar het zuiden en wandelden eerst nog een stukje langs de rivier terug naar het westen. Er volgde een verrassend leuk pad, over een oude spoorlijn, tot in Kleve. Hier konden we een bus pakken naar Nijmegen.
De tweede dagetappe liepen we vanuit Haaksbergen al snel door veengebied en over heide. later door een vochtig bos waar de Buurse Beek stroomt, en vervolgens door afwisselend landschap van weides en bossen naar Enschede.
De driedaagse tocht, van Ootmarsum naar het Oosterse Bos (ook wel bekend van het liedje "op de fietse"" van Skik). We liepen door bos en langs akkerbouw en weilanden tot aan het Almelo - Nordhorn kanaal, dat niet meer door scheepvaart gebruikt wordt. We volgden het kanaal een stukje en liepen naar Ootmarsum. Iets ten noorden hiervan vonden we een camping. De volgende dag liepen we langs hoge maïs, door mooie bossen en over heides naar Gelsen in Duitsland en bleven nog een tijd aan die kant van de grens. We wandelden langs de Duitse Vechte, door bossen en over glooiende akkers terug naar de Vechte in Hoogstede, waar we kampeerden en met gebak ontvangen werden. De laatste dag volgden we de Vechte door natuurgebieden tot bij Emlichheim, en wandelden daarna door een gebied waar turf gestoken werd, waar gas gewonnen wordt en waar de wegen recht zijn Nederland weer in. In Oosterse Bos is een bushalte, mooi, we kwamen van hieraf dus weer keurig thuis!.
In 2017 liepen we een dagetappe van de Lutte naar Enschede. Net op over over de grens, vooral over heide en door bos. Het was een mooie dag, ook het weer zat mee. Daarna liepen we nog een driedaagse: van Oosterse Bos met Skik mee naar Bourtange. De eerste dag liepen we door veenwingebied langs veel plassen en grote vergezichten. We kampeerden valk bij Emmen en de volgende dag liepen we tot Ter Apel door een kaal veengebied, langs kanaaltjes en grote aardappelvelden. Na Ter Apel liepen we het gebied van de Ruiten Aa in, een heel mooi landschap met bossen, heidevlaktes en natte graslanden. De laatste dag vervolgden we de tocht door dit gebied, tot we rechtsaf naar het oude en ook toeristische vestingsstadje Bourtange sloegen.
In 2018 liepen we een driedaagse, van Nieuweschans naar Bourtange. We liepen door een park en daarna langs het B.L. Tijdenskanaal, en dan door akkerbouw naar Oudeschans. Dit is een oud vestingsplaatsje, we snappen wel dat hier een omweg voor gemaakt wordt. We lopen dan naar Bellingwolde en er omheen, langs verschillende oude verdedigingswerken. We kampeerden in Bellingwolde. De tweede dag maakten we nóg een ommetje rond Bellingwolde, het houdt niet op, om daarna langs het mooie riviertje de Wester te lopen. Het riviertje wordt smaller en gaat over in de Ruiten Aa, de omgeving wisselt af tussen grootschalige akkerbouw en kleinschalige bossen en graslanden. We passeerden Wedde en kampeerden in Wessinghuizen. De laatste dag liepen we door het mooie dal van de Ruiten Aa , staken het kanaal over en liepen naar de vestingsstad Bourtange. We vielen met de neus in de boter: er was braderie, we moesten hierdoor entree betalen maar dronken er wel een heel lekker biertje om het einde van de tocht te vieren.