Kampen - Jannum

Een tocht door Overijssel en Friesland, over kleine watertjes en grote meren.

27-08-2022 tot 05-09-2022

Al tijden willen Hans en ik, Marcelin, van ons huis in Amersfoort naar Jannum varen, waar vrienden van ons wonen. We hebben nu niet genoeg tijd, en gezien de windverwachting is het geen goed idee om in een open kano over de randmeren te gaan. Dus starten we in Kampen. Het stuk Amersfoort- Kampen varen we een andere keer.

27 augustus

Amersfoort à Kampen, met de auto

We worden door vriendin Wieke met de auto naar Kampen gebracht. Dat is erg fijn, want dan kunnen we meer meenemen dan met de trein. Het is druk op de snelweg, het is het laatste weekend van de zomervakantie. We komen in de loop van de middags op camping Seveningen aan. Hans is hier eerder geweest en herinnert zich de picknickbanken. De camping ligt aan het Ganzendiep, mooi zo, dan kunnen we morgen gelijk los. Eerst Kampen verkennen, uit eten en lekker slapen.

28 augustus

Kampen -> Blokzijl, 26,8 km

Een lange eerste dag vandaag, met veel wind, veel zon, veel wolken en veel golven.

We hebben deze zomer al veel gekampeerd, dus het ritme van opstaan en alles inpakken zit er al in. Via de achteringang van de camping lopen we naar het Ganzendiep, waar we de kano makkelijk in het water kunnen leggen. Inpakken en wegwezen! Er is al 1 bootje met 3 vissers op het water, verder is het aangenaam stil. We gaan rechtsaf de Goot op, anderen eindigen daar, wij beginnen net. Dit is een oude arm van de IJssel, lezen we op een bord bij het voetveer. Vroeger kon je dit veer roepen door de bel te luiden, de beltoren staat er nog maar de bel is weg. Het veer is nu elektrisch met eigen zonnepaneeltjes.

We naderen het Zwarte Water, omdat het hard waait doen we de zwemvesten aan voordat we dit grotere water opgaan. We verwachten flinke golven en maken voor de zekerheid ook de spullen vast aan de boot. Eenmaal op het Zwarte Water valt het reuze mee. Als we ruim een kilometer hebben gevaren besluiten we zelfs om rechtdoor over te steken in plaats van langs de randen van het meer te gaan. Het is erg ondiep, we zitten zelfs af en toe met de peddels op de bodem. Er zijn ook helemaal geen andere bootjes in de buurt, wat het nog makkelijker maakt. En dus zoeven we over het water, genietend van alle watervogels om ons heen. Er zijn honderden waterhoentjes, meeuwen, aalscholvers en zo veel wat ik niet ken. En wel duizend zwanen. Gelukkig kunnen we goed langs deze enorme groep zwanen komen en worden we niet aangevallen.

We varen naar de ingang van het Vollenhovenkanaal. Er liggen een stuk of 10 bootjes te wachten voor de brug, het is lunchtijd voor de brugwachter. Wij kunnen gewoon onder de brug door en leggen dan aan, ook voor ons is het lunchtijd. We hebben leuk uitzicht zo met alle wachtende bootjes. Op het kanaal wisselen de omstandigheden enorm. Af en toe is het erg breed en nemen de golven toe. Als we dan ook nog vol in de wind draaien is het hard werken. Een groep kitesurfers crosst over het water, de vaargeul is druk met allerlei te snel varende bootjes. Het is totaal onoverzichtelijk en ik vind het spannend. Tijd voor pauze dus. We slalommen om de kitesurfers heen, vinden met moeite een rustig plekje aan de kant waar we het filmpje dat op hoog volume aanstaat niet kunnen horen. We eten een reepje en dan kan ik er weer tegen. Kom maar op met die laatste 5 km naar Blokzijl!

We komen al snel in de luwte waardoor we rustig Blokzijl binnen varen. Door de sluis, met een sluiswachter die lol heeft in z'n werk, en naar camping tussen de Diepen. Een grote camping met veel stacaravans, maar ook ruimte voor trekkers. De sloepverhuur loopt hier uitstekend, er komen er veel terug. We douchen en gaan naar het eethuis waar de menukaart zo ongeveer is als verwacht. Na een prima burger duiken we de tent in, het koelt flink af, heerlijk! 

29 augustus

Blokzijl -> Ossenzijl, 20 km

We hebben een douchekaart met 15 euro borg. Die kunnen we vanaf 9.00 uur inleveren bij de receptie. We zijn dus om 9.05 op weg. We varen vandaag door de Weerribben, waar we onze eerste kanotocht maakten. Dat is nu 14 jaar geleden, we hebben inmiddels wel wat bijgeleerd. Het is zo mooi hier. Hans kijkt een brandgang die dwars op het water staat in en ziet een ree. Ik kijk de volgende brandgang in, hoewel ik dat onzin vind, maar jawel hoor: ook hier staat een ree. Geweldig!

Het is rustig, al is dit toeristisch gebied. We komen een stuk of 10 kajaks en kano's tegen, en wat fluisterbootjes. We dwalen rond en steken door naar een parallel vaartje, waar geen mensen zijn en wel veel riet. In Kalenberg lunchen we en spreken we anderen kanovaarders die een trektocht maken. Wij doen dat graag, alle spullen mee in de boot en varen maar. We komen zelden anderen tegen die ook een trektocht maken. Merkwaardig want het is zo leuk! We zetten onderweg thee, eten een reepje (wat eten we toch altijd veel tijdens een kanotocht...) en gaan verder naar Ossenzijl We hebben geen haast dus we houden het bij deze korte dag. Op de Kluft zetten we de tent op langs het water. De receptie is een roteind lopen, we krijgen weer een douchekaart die we weer pas na 9.00 uur terug kunnen brengen. Hans gaat hardlopen, ik rommel wat en lees een boek. Hans rondje was natuurlijk iets langer dan de geplande 10 km, heeft hij gelijk de 16 km in de benen als voorbereiding voor de van-dam-tot-dam-loop. Ik ga maar eens koken, en trek zowaar een vestje aan want het koelt toch weer wat af. We liggen er weer vroeg in....

30 augustus

Ossenzijl -> Echternerbrug, 20 km

Na een geweldige, donkere en stille nacht worden we blij wakker. Het is zo fijn om buiten te zijn, met al onze spullen in de boot, samen over deze prachtige watertjes. Vandaag mogen we weer, hoera!

We vullen de waterzak, het kan zijn dat we komende nacht ergens wild kamperen dus we hebben een flinke voorraad drinkwater nodig. We weten niet goed hoe ver we zullen gaan vandaag, het hangt erg af van de wind die weer flink aan lijkt te trekken. We varen de Rottige Meente in, hier gaan we Overijssel uit en Friesland in. We dragen over bij een goed verborgen steiger, die we herkennen van vorig jaar toen we met Wieke en Fred op de camping in Scherpenzeel stonden. We kennen dus de weg maar moeten toch nog zoeken. Een eindje verderop staat een auto met een kajak op het dak. Wij dragen nogmaals over en de kajak gaat na ons het water in. We schrikken op van een ree dat van door ons opgeschrikt wordt en 5 meter voor ons wegvlucht. Even later schrikt een buizerd nog dichterbij van ons.

We varen tussen de waterplanten door, kikkers springen voor ons weg. Er is nog een overdraging, die we ons niet herinneren, maar we gaan er toch maar uit. Op onze kajakker na zien we geen mens, we zijn alleen met de stilte en de dieren. We varen, het blijft stil en rustig, ook onze peddelslag wordt steeds stiller. We pauzeren met heerlijke chocoladebroodjes, zei ik al dat kanovaren hongerig maakt? We horen in de boomtoppen de wind, maar zitten zelf totaal beschut.

Totdat we bij de Helomavaart overdragen. Op deze vaart zijn veel bootjes, en golven, de wind staat er vol op. Het werken valt mee, we hebben de wind schuin achter. De bootjes varen allemaal keurig, niet te hard dus ook niet teveel golfslag. Iedereen groet vriendelijk en de rust in mijn hoofd keert weer. We besluiten naar camping Smuk bij Echternerbrug te gaan, het is genoeg voor vandaag, en de camping lijkt leuk. Dat blijkt ook zo te zijn, op zo'n 200 meter van het water is deze heerlijke plek. We vinden een beschut plekje voor de tent en drinken thee in de buitenkeuken. We doen een dutje, al slaap ik goed, ik kan toch nog wel wat extra rust gebruiken. Het is een vermoeiende tijd geweest de afgelopen weken en het is fijn om nu de rust te vinden. We bekijken het mini-winkeltje, koken in de buitenkeuken en slapen.....

31 augustus

Echtenerbrug -> Akkrum, 28 km

Wat een dag is dit... We varen een klein stukje terug en gaan linksaf de Tsjonger op. De wind is pal tegen en is aangezwollen tot windkracht 4 a 5. Dat is werken. Voordeel is dat er vrijwel geen bootjes zijn, daar hoeven we niet op te letten, alle aandacht kan naar het peddelen. Peddelen, peddelen. Dankzij de bochten in de Tsjonger is de wind soms even niet pal tegen, dan kunne we bijna vaart maken, tot de volgende bocht waar we weer deze wind vol op kop krijgen. Peddelen maar. Na 8 km slaan we linksaf naar Heerenveen en valt de wind weg. Echt weg. Dit is zo raar, het contrast is zo groot. We kunnen nu ontspannen doorvaren.

In Heerenveen zoeken we een lunchplekje, we komen uit bij een hele hippe tent waar we een verrukkelijk en prachtig broodje avocado eten. En door. We kijken nog even bij jachthaven de bron, waar we mogen kamperen van de havenmeester die Hans heeft gebeld, maar we hebben Akkrum in ons hoofd. Daar is camping tusken de marren, bij de jachthaven, we stonden er 5 of 6 of 7 jaar geleden, het kan ook 8 zijn, en dat beviel heel erg goed. Dus peddelen we nog even door. Vlak voor Akkrum hebben we nog even de wind op kop, maar die is nu nog maar een ruime 4 en het is maar 1 kilometer, appeltje-eitje dus. In Akkrum ploffen we neer op het terras van het restaurantje bij de haven. De receptie is net gesloten, maar we mogen de tent naast de haven opzetten. Geen alcohol nog, we hebben jaren geleden 1 keer de tent opgezet na uitgebreid te pimpelen en dat is slecht bevallen. 1 drankje, dan de tent opzetten en alle spullen er in gooien, kano uit het water en al die 100 meter teruglopen naar het terras waar ik nu wel een wijntje neem bij de heerlijke pizza. Hans doet vrolijk mee, met zowel de wijn als de pizza. Friesland is helemaal hip en happening aan het worden, dit restaurantje is net als die in Heerenveen erg origineel en bij-de-tijd. Erg leuk. Het is verwennerij maar dat mag na 28 km kanovaren. En anders mag het ook, trouwens.

1 september

Akkrum -> Earnewald, 22 km

We slapen weer uitstekend, met als enige geluid het getik van de lijnen tegen de masten van de zeilschepen. Om 8 uur loopt er al iemand bij de receptie, we betalen en bestellen nog een koffie en een thee op het terras voordat we gaan. We hebben boodschappen nodig dus leggen we aan in het dorp en lopen naar de Poiesz. Een maaltijd, brood, beleg, appels en wijn. En daar gaan we weer, over het aquaduct. Naar het noorden nu, dus niet tegen de wind in die nog steeds oost is. De wind is wat gaan liggen gelukkig. We nemen niet de kortste route, we pakken allerlei zij-slootjes om gewoon lekker te varen. Het is prachtig hier, er groeien zoveel bloemen en de uitgebloeide schermen van de berenklauwen zijn geweldig. We komen steeds meer bootjes tegen, een enkeling vaart hard of heeft luide muziek aan, maar de meesten snappen het: ze tuffen wat rond en groeten vriendelijk. We twijfelen over wildkamperen op een Marekrite plek, maar het is nog erg druk overal en zo meteen staan we ergens en komen jut en jul aanleggen met de Hazes-boot... We besluiten naar de veel te grote en te dure camping te gaan, en gelijk leggen naast ons een paar vrije jongens aan met een bootje waar de muziek van af knalt. Goed besluit dus. Camping het Wiid is vooral groot. Het trekkersveld is bezet door een groep jongeren, dus kunnen we geen trekkerstarief krijgen. Een dure plek aan het water lijkt ons dan het beste, hebben we in elk geval uitzicht. De plek is prachtig, maar wel 600 meter van de douches en wc's. Iedereen heeft hier een fiets om naar de wc te gaan.

We koken zelf, met deze camping gaat het budget hard. We eten de borrelnoten eindelijk op, die kwamen nog uit Amersfoort. Het pak wijn gaat ook leeg, en dan is het tijd om naar bed te gaan. Nog even een avondwandeling naar het toilet en dan de tent in op deze koele avond. De pubers zijn nog aan het disco-en, met K3 en kinderen voor kinderen (dat vind ik dan wel weer grappig) Om half 11 stopt de muziek en word het rustig op de camping. De sterren stralen, het is weer en heldere en koude nacht. 

2 september

Earnewald -> de Veenhoop 15 km

We staan op tijd op want we willen voordat we van de camping af moeten zijn een rondje door de polder varen, zonder bagage. In dit rondje zitten 3 overdragingen en dat is nou eenmaal makkelijker zonder spullen. Hans heeft een route in het GPS gezeten die volgen we, al is er ook een Earnewald-app met wandel-fiets en kanoroutes. Het is stil in de polder, er zijn enorm veel waterplanten. We komen wel veel wandelaars tegen, om vage redenen allemaal met wandelstokken. In onverstaanbaar Limburgs krijgen we grote complimenten voor onze stoere kanotocht, zo geweldig! Maar we konden het dus niet verstaan.

Bij de benzinepomp dragen we weer over en komen op het grotere water, de rustige polder laten we achter ons. We zijn om half 12 terug bij de tent, mooi op tijd want om 12 uur moeten we van onze plek af. We lunchen en pakken de laatste spullen in. We spelvaren nog een beetje door allerlei watertjes, en draaien dan de Wiide Ie op. Pal op de wind, en de Wiide Ie blijkt echt wel wijd. We steken snel over en worstelen daarbij al met de wind. Geen goed idee dus om hier te gaan kanovaren, we gaan rechtsaf naar camping de Veenhoop. We hebben, ondanks alles, nog steeds alle tijd, we willen maandag in Jannum zijn en dat halen we nog makkelijk. Bij de bootverhuur kunnen we het water uit en lopen we de 200 meter naar de camping, met de kano op de wieltjes. We hebben het trekkersveld voor ons alleen, het contrast tussen deze camping en de vorige kan haast niet groter: veel kleiner en veel persoonlijker. En het wc gebouw is veel dichterbij. We hebben nog een maaltijd van Globetrotter, heerlijk. De camping heeft een bakkersservice, elke ochtend komen ze broodjes brengen op bestelling. Onze voorraden zijn bijna op, dus ik bestel via internet een heel brood, 2 suikerbollen en 2 meergranencroissants. 

3 september

De Veenhoop -> Eastermar, 15 km

De meergranencroissants blijken een maaltijd op zich te zijn, heerlijk. Ik ben zo blij met al het brood dat ik vergeet de wc-pasjes in te leveren. We sturen ze een paar dagen later per post.

Op de Wiide Ie kunnen we vandaag prima varen, er zijn nog geen bootjes, en de wind is nog veel minder. Ook de zwemvesten geven zelfvertrouwen. We varen net buiten de vaargeul, en kunnen recht oversteken. Wat zijn we toch lekker op elkaar ingespeeld, we weten allebei zo goed wat we moeten doen. Samen in een bootje is gewoon heel fijn. Bij Drachten slaan we linksaf een slootje in en wordt het water weer stil. Door Opeinde, waar we bij de kruidenier (een echte, ouderwetse kruidenier) een pak sap over-de-datum, chocopasta die echt niet goed meer is, heerlijke pindakaas en verse pruimen kopen. Dat duurt even want we krijgen er een goed gesprek gratis bij.

Naar de Leien, een wat grotere plas. Van afstand lijkt het water rustig maar dat is het niet. Hoge golven komen van rechts, en slaan zelfs af en toe in de boot. We kunnen achter 2 eilandjes nog de luwte vinden, maar daarna besluiten we te gaan zigzaggen om de zijwind te vermijden. Hans moet veel bijsturen, ik peddel me suf maar we gaan als een speer. Aan de andere kant van de Leien gaan we weer een vaart in en is het water stil. Wat een contrasten toch steeds. In Eastermar pakken we een terrasje en besluiten niet vandaag het Burgumermar over te gaan. Dat is nog een stuk groter dan de Leien, zonder eilandjes, en dat kunnen we veel beter morgenochtend vroeg doen. Hier kunnen we op camping Lits terecht, bij de jachthaven. Er worden hier allemaal dure chalets gebouwd, veel kavels zijn nog leeg en op 1 daarvan zetten we onze tent op. We pakken de tarp er bij omdat de zon zo heet is en we wat schaduw willen. We hebben uitzicht op het Burgumermar en de vele zeilboten. Op de jachthaven is een feest, goed dat we wat verderop zijn gaan staan. Tijd voor nootjes en wijn, en wederom een globetrotter maaltijd. We reserveren voor morgen vast bij de Waegh, ons vaste restaurant in Dokkum. 

4 september

Eastermar -> Dokkum, 26 km

We varen al om half 9 van de camping af. Inpakken gaat steeds sneller, we kennen zo goed de weg in onze spullen. We varen door de slootjes de camping af, over de vaart naar de mar. Het water lijkt stil, dus we besluiten recht over te steken, langs de vaargeul. Er komt 1 bootje over het prinses Margrietkanaal dat we kruisen, en er is 1 zeilbootje aan de andere kant van het meer. Als we oversteken worden de golven uiteraard wat hoger maar het is nog zeer goed te doen en we varen fluitend naar de overkant. Na 4 km peddelen varen we langs de energiecentrale de Burgumermar af. Het is zo fijn als het stil is op het water. We gaan nu naar het noorden, de wind staat opzij. We pauzeren na 8,5 km bij een jachthaven aan de spoorlijn Leeuwarden-Groningen. Ik ga er naar de wc en Hans krijgt de strenge havenmeester op bezoek die wil weten of we hier niet gratis hebben staan kamperen. Hij ontdooit al snel en we hebben een goed gesprek over alle kampeermogelijkheden in de buurt.

We varen verder, langs de Zilveren maan waar we jaren geleden kampeerden, en verder, tot een Marekriteplek waar we lunchen. We hebben trouwens een Marekrite vlaggetje gekocht dit seizoen, we gebruikten de aanlegplaatsen geregeld dus mogen er best wat aan bijdragen. En door, naar Dokkum, waar heel veel bootjes vandaan komen. Er zijn admiraliteitsdagen, wellicht verklaart dat de drukte. We komen bij 'onze' camping aan de rand van de stad, voor de 4de? 5de? 6de? keer. Er is VEEL HERRIE vanuit de stad, door corona zijn ook deze admiraliteitsdagen 2 jaar niet doorgegaan en nu heeft iedereen er zin in. We duiken maar snel de stad in en doen mee met het feest. Lekker op een terrasje met een Vedett witbiertje en een latte machhiato. Ook het personeel heeft er zin in, ze rennen en zwoegen met enorm veel plezier. We lopen richting de Waegh, ons vaste restaurant in Dokkum, waar we eind maart 2020 voor het laatste waren, 2 dagen voordat de horeca dicht ging. Nu zijn we er weer, en dat bevalt zoals altijd goed. We lopen terug door de inmiddels wat rustiger stad, naar de stille camping. We gaan vroeg naar bed. Morgen de laatste etappe.....

5 september

Dokkum -> Jannum, 10 km

Als we de camping af lopen zwaaien we naar de 2 Engelse fietstoeristen die zo blij zijn om hier in Nederland te fietsen omdat fietsen hier zo veilig is. Kano in het water en daar gaan we, onder de podia van Dokkum door. Overal wordt opgeruimd en schoongemaakt. We hebben al zo vaak hier op de Ee gevaren, en er langs gefietst, en gewandeld. Kijk, de huisjes, kijk, dat was onze afslag. We dragen met wat moeite over bij het huis van de slager, die inmiddels verhuisd is. Door kleine vaartjes komen we bij de terp van Jan en Karin. Ze filmt onze aankomst, het is zo leuk om hun achtertuin in te varen! Het is heerlijk op de terp (zie www.bbstilleven.nl)

We praten bij, pakken om, en leggen de kano in de schuur. Die gaan we hier komende winter repareren. Jan brengt ons naar Leeuwarden waar we op de trein stappen, weer naar huis na een heerlijke vakantie.