Ems, Duitsland

De Ems is een mooi snel stromend riviertje met stuwen, sluisjes en stroomversnellingen. De omgeving is erg afwisselend. We overnachtten op campings op kampeerden bij kanoverenigingen. Eén keer sliepen we in een trekkershut en we eindigden in een hotel...

Bij de planning van de tocht maakten we gebruik van het kanoboekje "Ems, Warendorf - Meppen" van Kanu Kompakt. Het bevat veel informatie en overdragingen zijn met een "Deutsche gründlichkeit" omschreven. 

Dag 1: reis naar Warendorf en in de kano naar Telgte. 12,2 km.

We werden door vrienden weggebracht naar Warendorf. Wat een heerlijkheid! We konden er ook met de trein komen, maar dit is veel beter. We drinken onderweg koffie, broodje erbij en tanken natuurlijk want benzine is veel goedkoper in Duitsland. Al om een uur of 12 zijn we er. We tikken de kano in elkaar, pakken alles in en gaan. Dat denken we, eerst moet de kano nog losgetrokken worden want we zitten vast op de bodem...

Maar dan gaan we echt. We hebben de snelheid al heel snel te pakken, wat een vaart krijgen we toch met deze stroming! We glijden over enkele stroomversnellingen heen. De eerste is best een beetje spannend, maar het went zo snel. En het gaat zo lekker: we krijgen in de stroomversnelling een flinke vaart mee en vliegen vooruit. Drie stroomversnellingen zijn vandaag echt noemenswaardig. Twee ervan vinden we heel goed te doen. De middelste was wel heel lastig. We bestudeerden hem goed van te voren en dachten onze tactiek te hebben bedacht. De praktijk wees anders uit. De eerste hobbel namen we prima, maar in de bocht van de tweede stroomversnelling staat een groot rotsblok. Daar kwamen we tegenaan, totaal onnodig en onhandig, maar weer wat geleerd. De schade valt mee, op een scheurtje in de huid na is alles nog heel. De rest van de stroomversnellingen komen we goed door, we gaan daar even zitten en zien hoe anderen alle rotsblokken weten te raken.

Het riviertje ligt vaak veel lager dan het land, we zitten in een soort kloofje. Nog steeds gaat het hard, we peddelen lekker door en voor we het weten zijn we bij de camping. Daar is het druk. Maar we mogen op het "zonneweitje" staan: vandaag zal er niemand meer zonnen en we beloven morgen vroeg weg te zijn. De douchekaart mogen we in een hokje naast de receptie verstoppen: laat de borg maar zitten zegt de aardige mevrouw. We staan er lekker, heel dicht naast de rivier, mooi plekje hoor. Wel een beetje lawaaierig, door al die luidruchtige kinderen en de passerende trein. Maar ach, we hebben een plekje! We eten een heerlijke curry, wijntje erbij en we liggen op tijd in bed: morgen wordt het een langere dag!

Dag 2: van Telgte naar Yachthafen Alte Flüsze in Greven. 22 km. Eén keer overdragen, in Telgte. Drie stroomversnellingen.

We zijn op tijd wakker en gaan op tijd weg. De receptie is nog niet open, dus verstopt Hans inderdaad de douchekaart in het bijgebouwtje. Het is trouwens best ver lopen van de tent naar het wc-gebouw, dan doen we 's nachts dan ook niet.

Nog voor er ook maar iemand het water in is gesprongen of van de zonneweide gebruik maken wil, zitten wij in de kano. We hebben de vaart snel te pakken, dat gaat lekker zo, en varen door het bos naar Telgte. Hier moeten we er uit, er is een hoogteverschil van zo'n twee meter. Dus dragen we over, de kano op de wieltjes en de spullen er in. Het is even zoeken waar we er in kunnen. Het water staat hoog denken we, we konden de steiger bijna niet vinden omdat die bijna onder water staat. Maar we zitten er weer in, de spieren doen het uitstekend en we varen lekker door.

We zien een beetje op tegen de laatste stroomversnelling: volgens het boekje kan je hier maar moeilijk op de kant komen en komen er hoge golven, een spatzeil is nodig zeggen ze. Die hebben we niet, we zullen voorzichtig verkennen spreken we af. Dat valt allemaal mee, na een eerste blik roepen we "die kunnen we hebben!" en inderdaad glijden we probleemloos en heerlijk door de stroomversnelling heen.

Er is echter wel een volgende hindernis. Bij de brug van Gelmer en vlak voor het aquaduct staat een bord dat er werkzaamheden zijn aan het aquaduct en dat doorvaren niet mogelijk is. Dat is balen! Maar goed, we wilden er hier eigenlijk toch uit. We willen naar de camping in de jachthaven en die ligt aan het kanaal dat via het nieuwe aquaduct over de Ems loopt. We zetten de kano weer op de wieltjes, spullen er in en we rijden nar de jachthaven. De receptie zit nog dicht, dus bellen we het aangegeven telefoonnummer. Daar wordt ons verteld dat het niet mogelijk is te kamperen...

We drinken maar wat op het terras en herzien onze plannen. De eerst kampeergelegenheid is acht kilometer verderop, maar we weten niet of het tentveld van de kanoclub open is. We sturen een mailtje in hoop op een vlot antwoord. En we vinden het gek dat we hier niet kamperen mogen: er is plek zat en er is een toiletgebouw. Er staan allemaal campers, waarom zouden we er niet tussen kunnen?

Als de receptie open is vertelt de vriendelijke mevrouw dat we er echt wel mogen staan. €10 is niet echt duur, ook prima dus. We zijn heel erg opgelucht want doorvaren met die werkzaamheden was misschien ook wel lastig geweest. We zetten de tent op en gaan lekker op het terras eten. Heelrijk, wat een luxe. Daarna verkennen we de route. Morgen is het weekend, dan wordt er niet gewerkt. En we denken er toch echt door te kunnen, we gaan het morgen gewoon proberen!

Het oude aquaduct is met gras begroeid, een oude stuw staat er werkeloos te wezen. Het aquaduct is een prachtig bouwwerk, daar willen we morgen wel onderdoor varen.

Toch gek om een mondkapje op te doen als je je tanden gaat poetsen. We nemen een drankje bij de tent, spreken de opkomende blaren vermanend toe en duiken onze slaapzak in.

Dag 3: van Greve naar Emsdetten. 36 km, inclusief 1,5 km lopen van de camping naar de Ems. We wandelden ook nog een ruime kilometer van de Ems naar Hembergen en terug.

We zijn op tijd weg. De kano gaat weer op de wieltjes, de spullen er in. We lopen terug naar de brug en zetten Ally in het water. Zo, nu eens kijken of we langs de werkzaamheden kunnen.

We varen probleemloos onder het mooie oude aquaduct door en ook probleemloos onder het nieuwe door. Daar wordt door de week flink gewerkt lijkt ons. Dat komt goed uit: het is zaterdag en nu is het stil. We zijn blij, ook omdat we niet goed zien waar we de kano achter de werkzaamheden er weer in hadden moeten zetten, dit was de makkelijkste optie.

We varen door bos, mooi is het hier. Vlak voor Greven is een nieuwe vistrap aangelegd. Wij gaan er over af, de stroming is flink, de bochten heel scherp en we redden het mooi. Even verder moeten we er wel uit: over die rotsen kunnen we echt niet varen...

Bij het plaatsje Hembergen leggen we aan en gaan het dorp in. Bij de kerk is een restaurant. Marcelin is jarig, een mooi excuus voor een lunch buiten de deur. We eten cantharellen op aardappelkoeken, echt super lekker! We vluchten het terras af de eetzaal in, het regent toch wel flink. Terug bij de kano blijken de regenjassen ook nat te zijn geregend, alle spullen die we los achtergelaten hadden zijn nat. Ach, dat droogt allemaal snel weer. Wij peddelen lekker door, de meanders zijn nieuw aangelegd en in de bochtjes is het heerlijk varen.

In Emsdetten kamperen we bij de kanoclub. De tent staat op een hoger plekje en dat is maar goed ook: het regent en er vormen zich plassen. Maar dus niet bij onze tent. Wij zitten, samen met twee Duitsers die ook met de kano op stap zijn, onder een ruime overkapping. De douches en toiletten zijn in het clubgebouw, we betalen €10 voor deze luxe. We eten een globetrottermaaltijd en krijgen van de Duitsers een toetje: geflambeerde banaan. Dat past wel bij een verjaardag!

We zagen een ijsvolgel vandaag, en één bever die zich goed verstopte om maar niet op de foto te hoeven komen.

Dag 4: van Emsdetten naar Rheine. 18 km, geen overdragingen. Heel veel ijsvogels, vier reeën. Verder zagen we heel veel oeverzwaluwen en heel veel watervogels.

De vaart zit er weer goed in door de stroming., we peddelen lekker door. Het is vandaag niet heel spectaculair; geen stroomversnellingen of overdragen, wel mooi bos en veel beesten. We hebben een korte bui van zo'n 15 minuten. Dat is heel veel water, verder houden we het lekker droog.

We kamperen bij Kanoclub Rheine. Dat is een prachtig plekje. Wij staan bijna aan het water, we betalen €12 bij de automaat. Er zijn veel fietsers, nog wat kanoërs en een wandelaar. Leuk hier! Bij de Lidl slaan we flink in en koken bij de tent ons eigen potje. Onze verbazing is groot als een fietser onze kurketrekker komt lenen: hoe kan je zoiets vergeten zijn...

Dag 5: van Rheine naar Emsbrügen. 29 km varen. Eén keer overdragen: in Rheine om twee sluizen te ontlopen. Twee zelfbedieningssluizen, overdragen is sneller!

We zijn lekker vroeg op en lekker vroeg op pad. Vanmorgen hing er mist op het water: de watertemperatuur was hoger dan de luchttemperatuur. Een sprookjesachtig gezicht, mooi hoor!

We varen de brug in Rheine onderdoor, daar moeten we er al weer uit. Het is even lopen maar daar, na de watermolen, kunnen we er weer in. We krijgen flink wat snelheid mee van de stroming van de watermolen, lekker hoor! Iets verder op, na drieënhalve kilometer, is een sluis. We kunnen er misschien wel omheen maar vertrouwen de stroomversnelling niet, die ziet er heel heftig uit. En we willen wel schutten! De sluisdeuren staan open, Hans vaart er in en Marcelin sluit de deuren achter hem, en opent de watergaten door aan het wiel te draaien. Als het water in de sluis gezakt is draait ze de deuren open, best veel spierballentaal al met al, maar dat is ze na vier dagen kanoën wel gewend. Hans vaart er uit en pikt haar op: we kunnen weer!

De wanden vallen weg, we varen door een open landschap van bos, weilanden en akkerbouw. We passeren Salzbergen en na weer vele leuke bochten komen we weer bij een sluis. Het regent inmiddels best hard, toch schutten we en concluderen opnieuw dat overdragen sneller geweest was. Maar goed, we zijn er weer langs. Het is nog maar een klein stukje varen, dan zijn we bij onze camping. We meren aan, schrijven in en krijgen een mooi plekje toegewezen op een veld waar helemaal niemand is. We pikken de overkapping in en zetten de tent er onder. Ook de tafel en stoelen die we gebruiken mogen zetten we onder de afkapping, lekker droog en handig! De buien blijven komen en gaan, maar wij zitten goed!

We eten lekker, wat hebben we gisteren goed boodschappen gedaan. Wijntje er bij, het is net vakantie zeg!

Dag 6: van Emsbrügen naar Lingen. 18 km, één overdraging.

Het waait erg hard, soms pakt de wind de kano en wapperen we uit koers. Het is hard werken, maar we komen vooruit. De rivier wordt steeds breder en er zijn zelfs enkele gemotoriseerde bootjes. Dat is ander werk zeg! De miezer komt en gaat, hmmm, dit is niet heel grappig...

We varen een kanaal op, breed en lang. Die volgen we anderhalve kilometer, dan morgen we een zijarm op. Daar moet overgedragen worden en daarbij passeren we een restaurant. Nou, doen zeggen we! Het regent toch, zitten we even lekker droog en binnen, we zien alleen maar voordelen. We bestellen fish and chips en een vegaburger, wat een enorme porties zijn het!

En wat is de zijarm leuk zeg! We varen weer de stilte in. Er zijn weer oeverzwaluwen en ijsvogels, de waterplanten zijn talrijk en we varen het bos in. Dit is waar we het voor doen...

Het is inmiddels droog, de zon komt er voorzichtig door en met een enorme vaart komen we in Lingen aan. Hier overnachten we, bij de plaatselijke kanoclub. We huren een blokhut, ook wel lekker met deze regen en wind. Wat een leuk en knus hutje zeg! We betalen €30 en €5 borg, we mogen biertjes uit de koelkast halen, reken morgen maar af zegt de vriendelijke juffrouw. Wat een heerlijk plekje! Een matras om op te liggen, een stoel om op te zitten, je staand uit- en aankleden. Uit gewoonte bukt Hans zich als hij zijn broek uittrekken wil.

Dag 7: van Lingen naar Meppen. 34,5 km, 2 keer overdragen en 1 maal kano over een stroomversnelling geleid.

We verrekenen de borg met de speciaalbiertjes die we gisteren uit de koelkast gehaald hebben, uiteraard betalen we het restbedrag bij. Na een vriendelijk praatje zeggen we gedag, wat een heerlijk plekje, misschien komen we hier nog wel eens terug!

Trossen los, we we zetten af en varen weer, in vliegende vaart want de stroming heeft met die regen van gisteren nog aan kracht gewonnen. De zon schijnt, dat is toch wel geweldig fijn. We genieten, wat zijn er toch veel ijsvogels en de afwisseling in het landschap is groot.

Eén stroomversnelling durven we niet goed aan. We stappen op land en leiden de kano aan de touwtjes over de rotsblokken, dat is is veel makkelijker dan sjouwen. Minder makkelijker is dat de jonge stieren schijnaanvallen op ons uitvoeren, wat een territoriumdrift zeg. Hans wordt er toch een beetje bang van, hij staat al bijna in de rivier en loopt al door de brandnetels. We stappen snel weer in, wegwezen hier!

Twee keer dragen we over, hier kunnen we met geen mogelijkheid overheen. De laatste kilometers worden een beetje saai, ach, het is dan maar zo. We zijn er bijna, we kunnen terugkijken op een mooie tocht.

In Meppen meren we bij de camping aan. Dat denken we...: camping weg!  Er wordt verbouwd en daarom is de camping nu gesloten. De eerst volgende camping is 15 kilometer verderop, dat is geen optie. Nou, dan maar een hotel zoeken! Dat lukt, op onze telefoon vinden we een hotel, we reserveren een kamer en lopen er, na met moeite een plekje gevonden te hebben waar we er uit kunnen, naar toe. Ally gaat uit elkaar, de zak in en de kamer op, lekker makkelijk. We eten heerlijk in het restaurant, wat een heerlijkheid dat er voor je gekookt wordt. En oh wat is deze douche fijn en zo lekker in je blootje uit de douche te kunnen lopen, en dan ook nog slapen in een echt bed. Wat een luxe!

De volgende ochtend verkennen we Meppen, dat is best een mooie stad, vooral de oude binnenstad is het bekijken waard. Onze vrienden halen ons weer op, we lunchen eerst bij ons hotel en worden daarna voor de deur afgezet. Tjonge, mooier kan niet...

We kijken onderweg terug op een prachtige tocht en krijgen zin om nog eens een tripje in Duitsland te plannen...