Elfstedentocht
Onze Elfstedentocht vaarden we in augustus 2019. Het was een geweldig mooie belevenis, met prachtig weer. Het leuke zat hem ook in het varen met een thema: alle elf steden aandoen en alle elf fonteinen opzoeken. En iedere dag maar zien waar je uitkomt. Elke dag keuzes maken en deze herzien. Het vrije gevoel zo lang te kunnen zwerven, het buiten zijn, het in beweging zijn. Heerlijk. En elf keer een selfie bij de fontein.
Dag 0: reis, voorbereiding en relaxen.
We gaan met de trein naar Leeuwarden. We nemen lekker de tijd en laten ons bij de eerste fontein, direct tegenover het station, fotograferen. Zo, stad nummer één en fontein nummer één zijn binnen! We kunnen al op tijd onze prachtige B&B in en worden zeer hartelijk ontvangen. Wat een mooi plekje: midden in het centrum, met een mooi zitje en alles in retro-stijl. Lachend wijzen we elkaar de dingen aan die vroeger ook bij ons thuis stonden, zoals de kopjes en borden, de voorraadbussen en speelgoedauto's, alles in oranjetinten. We gaan ook nog eens heerlijk uit eten, wat een luxe!
Dag 1: Leeuwarden - IJlst. 29,5 km. 8:45 uur onderweg.
Hoera: Marcelin is jarig! We hebben een heerlijk ontbijt en nemen het er van. Om half negen gaan we eens wat doen: we slepen de kano naar beneden en zetten hem tegenover de B&B in elkaar. Al snel is alles gereed, liggen ook de spullen er in en kunnen we gaan. Bedankt Mike!
We varen over de binnengracht westwaarts naar de Westerstadsgracht. Verrek, daar zien we een bordje dat we tegen de richting in varen, dat wisten we echt niet! Ach, we kwamen niets tegen, dus zo erg is het niet. We slaan linksaf, we zijn nu echt begonnen! Het is heel groen hier, dit is nog een plantsoen, maar al snel na de bocht naar rechts, varen we langs industrie. Het hoort erbij weten we, we geven even gas en houden, met nog steeds industrie als decor, links aan. Maar kijk, daar is het bordje Sneek, daar is de Swette! Daar gaan we rechtsaf en varen al heel snel de industrie uit en een landelijke omgeving in. Weilanden, akkerbouw en bosjes, dit is beter zeg! We nemen pauze, zetten koffie en thee en genieten van de stilte om ons heen en het weidse landschap. Lekker dit!
Bij Easterwierum is een theetuin en camping. Hans heeft een overzicht gemaakt, een afstandstabel met hierop alle campings en supermarkten. Dat helpt ons dagelijks bij de planning van de tocht. Ons vorige bezoek aan de theetuin aten we er heerlijk gebak, dat moeten we vandaag ook maar doen want dat hoort bij een verjaardag. Maar omdat het lunchtijd is, moet er eerst brood met kroketten in. En toch smaakt het gebak weer super, roeien maakt heel hongerig...
We peddelen door. Vlak voor Sneek worden de weilanden en akkerbouw verruild voor bos en ook bebouwing. In Sneek is een supermarkt. We slaan heel flink in (roeien maakt hongerig...) en varen door naar de waterpoort. Zo, dit is stad nummer twee. De fontein staat net achter de waterpoort, dat is een mooi plekje! We kijken nog even rond, vooruit, een ijsje hoort ook bij een verjaardag, en roeien dan weer verder. Onder de poort door en rechtdoor, de Geau op naar IJlst. Er zijn enkele zeilbootjes op dit breder water, al waait het niet zo heel hard. Leuk watertje dit, de veengronden er omheen zijn met hoog gras bedekt, koeien loeien in de verte. We zien de molen al, daar moeten we zijn! En inderdaad, daar is dan IJlst, stad nummer drie! Het is even zoeken, maar we vinden de camping en melden ons aan. Dan halen we de spullen uit de kano, zetten de tent op en richten in. Eerst gaat de fontein op de foto, dan een douche en vooruit, omdat er één jarig is, uit eten. Heel moe rollen we ons bedje in, wat hebben we het toch goed!
Dag 2: IJlst - Koudum. 32,5 km, 9:00 uur onderweg.
Om 8.50 uur duwen we af. Daar gaan we weer! De eerste peddelslagen voelen al heel vertrouwd, lekker joh, we zijn weer onderweg. We gaan meteen linksaf en varen over het smalle grachtje door de stad. De tuinen liggen aan het water, daarachter de smalle straat en dan de huizen. De kerktoren staat aan het eind van de gracht, ze bewaakt het fort lijkt het wel. We varen IJlst uit, door weilanden en met een bocht komen we op de Wijde Wermerts. Die is best breed maar het is nog vroeg, er zijn nauwelijks andere boten. Bij een zevensprong varen we rechtdoor (is dit de goede? Ja, we weten het bijna zeker...) en komen op een nog breder water, de Noorder Ee. We houden de oever maar aan, vlak langs de kant, daar voelen we ons toch op ons best. Vlak voor Woudsend is het tijd voor pauze. Koffie, thee, appeltje en eitje, en even energie opdoen. Want het Slotermeer komt er aan. Dat vinden we nog wel een beetje spannend, we hoorden dat de golfslag hier best hevig kan zijn, dat is voor een kano niet heel fijn. We varen het best mooie Woudsend door en daar is dan het Slotermeer: spiegelglad! Het is nog redelijk vroeg, dus er zijn nog weinig boten die golfslag kunnen maken. We volgen even de oever en besluiten dan dat recht oversteken ook best kan: het water is rustig genoeg. Met grote vaart kruisen we het Slotermeer, varen het Slotergat in en door Sloten. Stad nummer vier!
We meren aan en zoeken de fontein. Ha: bij de supermarkt! Check, die kunnen we afvinken! We pakken een terrasje, alweer koffie met gebak, en varen dan weer richting het meer. Eens kijken hoe het water nu is...
Dat valt wederom mee, al zijn er wel meer en hogere golven dan eerder. De wind wakkert de golfslag altijd aan hier en dan kan het in de kano best spannend worden. Maar ook dit is goed te doen. Marcelin navigeert en Hans stuurt rechtstreeks naar de uitgang van het meer waar we de Luts op varen. Deze vaart loopt door het dorpje Balk. Handig: kan Marcelin nog even allergietabletten kopen. En zonnebrand, daar kunnen we niet genoeg van hebben met dit stralende weer! We rusten kort en varen lekker door. Hier op de Luts is het best druk, veel boten kunnen ons niet inhalen omdat je hier maar 6 km per uur mag, en dat is ongeveer onze snelheid. We gaan dus in de file mee. Het is hier prachtig, zo in het bos. Ook lekker koel zo in de schaduw. Bij een meer lost de file vanzelf op. De meeste boten meren hier aan, varen het meer op of gaan rechtdoor. Wij gaan rechtsaf en zijn iedereen kwijt. Na wat bochten varen we de Alde Karre op, een groter meer. Ook hier valt de golfslag mee, we varen langs de kust en tellen best veel zeiltjes op het meer. We slaan linksaf en zoeken daar naar de receptie van de camping. Die is een stukje terug vertelt een jongeman van de camping, dus varen we terug en meren in de jachthaven aan. We schrijven ons in en maken ons kamp. Helaas is de picknickbank net weggesleept door de barbecueënde familie, ze hadden pas twee picknickbanken staan voor hun grote gezelschap. Nou jammer dan, we hebben gelukkig onze eigen stoeltjes. De prijs van de camping valt ons wel een beetje tegen, bijna het dubbele van gisteren. Maar goed, we kijken uit op de haven en staan dicht bij het water en zijn alleen op het trekkersveld. Het is prima zo!
Het weer blijft goed, onder de douche spoelen we het zout van onze lijven. Het eten gaat er goed in en we drinken een glaasje wijn terwijl we bijkomen van deze toch wel inspannende dag. De zon gaat onder en kleurt ons uitzicht. Wat heerlijk dit!
Dag 3: Koudum - Workum. 30,5 km, 8:52 onderweg.
We zijn al om kwart over acht vertrokken. We zijn lekker uitgerust en waren op tijd weer wakker. Het water is spiegelglad, er is geen zuchtje wind, wat is dit toch prachtig, deze ochtendrust. De zon brandt al, het belooft weer een warme dag te worden.
We varen over het gladde water van de Morra en halen een zeilboot in, die gaat niet hard met deze wind. Het Johan Frisokanaal is wat minder mooi, het wordt al wat drukker en de golfslag komt al op. Het is breed water en vooral rechtdoor, dat maakt het ook wat minder mooi. Maar daar is de sluis naar het IJsselmeer al, wij gaan daar rechtsaf naar Stavoren. We meren aan in stad nummer vijf en zoeken de walvis, de fontein van Stavoren op. Natuurlijk zeggen we het vrouwtje dat hier al jaren staat te staren naar haar geliefde op zee gedag en kunnen de verleiding van koffie met gebak niet weerstaan. Zo wat lekker en een luxe, we kunnen er weer even tegenaan! Dat doen we dan maar, over het smalle slootje langs de dijk. Aan de andere kant van de dijk is het IJsselmeer, wij zitten in de luwte en in de zon aan de landkant. Best leuk varen hier en we komen bijna geen scheepvaart tegen. We volgen het slootje tot Molkwerum, hier buigen we rechtsaf en even later linksaf. Vlak voor Koudum, we zijn nu 4 kilometer hemelsbreed van onze overnachtingsplek vandaan en al uren onderweg, slaan we weer linksaf en varen naar Hindelopen. Jawel, stad nummer zes! We gaan Ally maar weer eens uit, vinden de fontein (wat een leuke vogeltjes op takken zeg!) en lunchen bij de viskraam. We drinken er vooral veel, man wat is het warm!
We vervolgen onze weg, over leuke smallere watertjes en varen naar Workum. Vlak voor we de camping gaan zoeken rusten we nog even, onder de brug in de schaduw. Lekker hoor. We vinden de camping makkelijker dan gedacht. Wat een leuk plekje is dit! In de haven, met een picknickbank en ook nog eens heel goedkoop. Heerlijk!
We zoeken de fontein van deze stad nummer zeven. Ach arme stad, ze hebben de lelijkste fontein van heel Friesland. De leeuwen lijken van een Chinees restaurant te zijn weggelopen en spuiten heel ongelukkig het water alle kanten op...
We doen boodschappen, koken bij de tent, Marcelin zwemt in de haven en we nemen ook nog eens een douche. Wat is dit fijn...
Dag 4: Workum - Harlingen. 30 km, 8:43 uur onderweg.
Om half negen varen we rechtsaf de haven uit en even verder slaan we linksaf. We peddelen over een leuk vaartje naar Parrega en Tjerkwerd en varen zo Bolsward in. Ha: stad nummer acht! We vinden de fontein, de waterspuwende vleermuis. Die staat naast "de glazen kerk": een heel mooie kerk die afgebrand is, waar de muren nog van overeind staan en het dak vervangen is door glas. Echt prachtig! Het is tijd voor koffie met gebak vinden we. Helaas is de binnengracht door verbouwing aan het stadhuis afgesloten, we varen daarom maar terug en over de buitengracht komen we terug op de route. We peddelen over een mooi vaartje langs dorpjes als Schettens, Witmarsum, Arum en Kimserd. Het vaartje kronkelt door het landschap en we rusten een paar keer uit op een steigertje. Iedere keer kondigt een dorpje zich weer aan door een kerktorentje, door de bochten duurt het steeds weer langer dan we denken voor we er zijn. Na een nieuwbouwwijk varen we een grote weg onderdoor en is daar ineens de camping van Harlingen. We checken in (de één na duurste camping deze tocht) en zoeken een plekje. Geen picknickbank, wel een beetje schaduw, dat is ook fijn. We liggen er vroeg in, we zijn best wel moe na deze vierde lange kanodag...
Dag 5: Harlingen - Sint Annaparochie. 9:52 uur onderweg, 31,7 km.
Om kwart over acht zijn we vertrokken. We hebben ons weer goed ingesmeerd, de hoed op de kop, want het wordt opnieuw een zonnige en warme dag. Wat een mazzel!
We peddelen naar Harlingen. Daar wijken we even van de route af, de fontein moet gevonden worden. Dat duurt even, hè hè, daar is ie! Helemaal buitendijks, in de uiterste haven en bijna niet te fotograferen. De één na lelijkste fontein vinden we, een soort walvis, maar zonder spuitend water denken we te zien. Wat een nepfontein. We roeien terug naar de route en door Harlingen, stad nummer negen dus heen. Daar komen we op het door ons van te voren gevreesde Van Harinxmakanaal. Links zijn de grote sluizen naar het IJsselmeer, rechtdoor de vaart naar Sexbierum. Die kent heel veel overdragingen, wij gaan rechtsaf het kanaal op. Dat leidt ook naar Franeker. Maar daar hebben we niet zoveel zin in, het is er druk met beroepsvaart. Er zijn nu inderdaad ook een paar grote boten, we blijven keurig aan de kant en hopen zichtbaar genoeg te zijn. Aan de rand van het industrieterrein slaan we rechtsaf. Zo, dat hebben we gehad! Deze vaart is lekker smal, hier kunnen geen grote boten komen, hier zijn we weer helemaal alleen. We varen met vele bochtjes naar Achlum, een leuk dorpje. Het is wel tijd voor koffie, we zetten de brander maar weer eens aan.
Via Hitzum varen we naar Franeker. Stad nummer tien! De fontein staat ook hier naast een kerk. En naast een terras, we gaan hier maar eens lunchen...
We peddelen weer door, over een leuk vaartje en rusten nog een keer in Riet. Het tempo is er een beetje uit, we worden een beetje moe. We drinken veel, maar het plassen blijft een moeizaam gebeuren. Bij Berlikum mopperen we op jongelui op een waterscooter. Ga met dat ding op het grote water, hier maak je veel te hoge golven, dit slaat echt helemaal nergens op aso"s! Ons gemopper helpt niet, maar lucht wel op. We varen nog even door. Bij elke brug is het weer uitkijken: jongelui zwemmen in het water maar springen ook van bruggen af. Dat is naast onze kano niet zo heel fijn en we hopen dat ze er niet in springen. Dus laten we weten dat we er aan komen en het gaat gelukkig iedere keer goed.
Bij het dorpje Wier schutten we. Het sluisje lijkt het eerst niet te doen, maar uiteindelijk overbruggen we toch het hoogteverschil zonder te sjouwen. Dat is makkelijk, maar kost misschien wel iets meer tijd. We hebben nu de vaart toch weer te pakken en varen naar de mooie camping "Blikvaart". We staan alleen en aan het haventje, we kopen er een ijsje en wat is het hier mooi! Maarten van der Weijden zwom hier ook weten we, een spandoek dat aan de brug hangt getuigt nog van de aanmoedigingen. Met een wijntje kijken we naar de zonsondergang, wat een leven, heerlijk!
Dag 6: Sint Annaparochie - Birdaard. 20,1 km, 5:48 uur onderweg.
Om negen uur duwen we af. Oef, dit is even inkomen zeg, de spieren voelen wel een beetje stijf. De grote afstanden die we de afgelopen dagen hebben afgelegd laten we vanaf vandaag een beetje los. Wat we in twee dagen kunnen doen, gaan we nu in drie dagen varen. Een beetje rustiger aan dus, we hebben de tijd!
We varen over het smalle en mooie vaartje, de zon schijnt weer uitbundig. We roeien met wat bochtjes langs het riet en langs de weilanden, en af en toe is er bebouwing. Zoals in het buurtschap Vrouwbuurtstermolen. Inderdaad, de molen zien we al van verre. Niet lang hierna slaan we rechtsaf en dragen bij het nieuwe sluisje van Oude Leije over. We gaan even zitten en niet snel erna is de thee en de koffie klaar.
De spieren gaan weer aan. Eenmaal op gang gaat het best, die eerste slagen zijn een beetje pijnlijk. Toch hebben we weer een lekker tempo te pakken en varen naar Bartlehiem. Het bruggetje gaat uiteraard op de foto, de theetuin waar we wel eens in de tuin gekampeerd hebben is helaas gesloten. Definitief begrijpen we, dat is jammer! Na een korte pauze gaan we dan maar weer door over de Dokkumer Ee en al om 15 uur zijn we in Birdaard. We zoeken een mooi plekje in de haven naast de molen en zetten de tent op. De molenaar komt 's avonds afrekenen, nee, ik heb geen familie in Sneek leg ik hem nog maar eens uit. We kletsen nog even heel gezellig tot onze vriend Jan ons komt ophalen. We gaan bij hem en Karin in hun prachtige boerderij en B&B eten en bijkletsen, heel gezellig. Het is een heerlijke avond, waarbij het toch wel tegenvalt een arm boven het hoofd te heffen Au...
Dag 7: Birdaard - Dokkum - Birdaard. 20,7 km, 6:15 uur onderweg.
Nou zeg, waar is de zon? Het is bewolkt en het waait. We doen vandaag een op-en-neertje naar Dokkum, de tent laten we dus staan. We hebben alle tijd vandaag, we doen het rustig aan.
De spieren doen het wonderlijk gewoon weer. We peddelen over de Dokkumer Ee en bij een rustpunt nemen we koffie en thee en koeken. Dat is lekker zeg! Goed idee zo'n rustpunt aan het water. De mevrouw doet de boel speciaal voor ons open, kanoërs hebben altijd een streepje voor zegt ze.
We varen door naar Dokkum. Eerst doen we wat boodschappen, we weten er de weg inmiddels wel. Daarna leggen we bij de binnenstad aan en gaan op zoek naar de fontein. Die vinden we, het is een hele mooie met ijsvorming. De lunch doen we aan het water en we varen dan weer terug over de Dokkumer Ee naar Birdaard. De brugwachter fietst alweer over de camping van de ene brug naar de andere, ze is er maar druk mee. Inmiddels is de zon doorgebroken en zitten we heerlijk met een wijntje aan onze picknickbank in de haven. Wat een leven...
Dag 8: Birdaard - Leeuwarden. 21 km, 6:42 uur onderweg.
Al om iets over achten zijn we vertrokken. Het zonnetje schijnt weer, zo kennen we het weer, de wind is vrijwel gaan liggen. De laatste dag, dat is een beetje vreemd gevoel. Nostalgisch bijna, we kijken met elkaar diverse keren terug op onze tocht.
We varen terug naar Bartlehiem, naar het bruggetje, en slaan hier linksaf. We peddelen over een mooi vaartje tussen het riet en de weilanden naar Oudkerk. In het haventje zetten we koffie en thee en rusten langer dan nodig is. Over de Moark, die het eerste stukje best breed is, varen we richting Leeuwarden. We zien de torenflats al even staan in de verte en de straaljagers vliegen over ons heen. Bij de tegeltjesbrug stoppen we uiteraard even. Deze brug, in delfsblauw gekleurd, is beplakt met tegeltjes met foto's met deelnemers van de Elfstedentocht. Erg mooi en leuk. Vooral omdat deze brug zo midden in de weilanden staat. Wij peddelen nog even door en rusten nog een keer in een weiland, vlak voor Leeuwarden. Hierna draaien we de Bonkevaart op, waar de officiële finish van de Elfstedentocht is. Bij de streep juichen we maar gaan nog even door: wij zijn nog niet helemaal rond. Wij slaan op de Dokkumer Ee linksaf en varen naar de binnenstad. We varen nog even linksaf het centrum in en zwaaien naar de B&B: we zijn nu echt rond! Iets verder zoeken we een terras aan het water om een laatste lunch te nemen. We nemen de tijd, vooruit nog een drankje en peddelen dan naar het station. Daar halen we Ally uit het water, pakken alles in en lopen naar de trein.
Wat een avontuur, wat was het heerlijk!