Eemmeer

Het is warm. Heel warm. Dus willen Hans en ik niet in een trein of bus zitten, maar wel in een kano. We besluiten om onze achtertuin te bevaren: de Eem af naar het Eemmeer, oversteken naar de Dode Hond, en dan de volgende dag via Spakenburg terug naar Amersfoort Noord via de nieuwe route over de Laak. Omdat er aan het eind van de dag onweer wordt verwacht willen we op tijd terug zijn in Amersfoort.

We zetten onze Ally vouwkano in de voortuin in elkaar en lopen 5 minuten naar de Eem. We hebben dit eerder gedaan en weten waar we de kano makkelijk het water in kunnen laten: daar waar het Valleikanaal in de Eem uitmondt. Met de stroming mee en de wind achter vliegen we door het water. Om dat mijn woon/werkverkeer over het fietspad langs de Eem gaat is het landschap heel vertrouwd, al is het vanaf het water toch weer anders. Het is erg stil op het water, tot aan Baarn komen we nauwelijks andere bootjes tegen. Wel veel vogels, een ooievaar vliegt bijna tegen ons aan.

Na de lunch, op de zeilboot van een vriendin, trekt de wind aan. Ik maak me zorgen over de oversteek naar de Dode Hond, we hebben dit eerder gedaan met harde wind en dat vond ik heel erg eng. Hans zit daar niet zo mee, hij vindt het pas spannend bij windkracht 6 maar dan ben ik al uit de boot gesprongen. We besluiten gewoon door te varen en we zien bij het Eemmeer wel hoe hard de wind is en wat we gaan doen. Bij de monding van de Eem aangekomen valt de wind volledig weg en we varen over een spiegelglad Eemmeer. We zien bootjes in de verte in de vaargeul maar bij ons is het helemaal stil. Aan de overkant staan de windmolens uit te rusten.

Op de Dode Hond zoeken we een plekje voor de tent. Met goed uitzicht want vannacht is de maansverduistering. Helaas is er door bewolking weinig van te zien, en is het buiten niet te harden vanwege de muggen. Snel de tent in en lekker slapen. Nog even naar de weersverwachting kijken: het voorspelde onweer kan al vanaf 12 uur beginnen.

We staan om 8 uur op en kijken gelijk naar de weersverwachting. Om 10 uur gaat het al onweren, volgens de meest ongunstige voorspelling. Dus inpakken en wegwezen maar. Het is nog steeds heel stil weer en er is niemand op het water dan wij. We varen over de waterplanten, onder een superheldere hemel. En dat in eigen achtertuin.

We zijn rond 10 uur in Spakenburg en de wind trekt ineens aan. Het trekt helemaal dicht. In de botterhaven halen we de bagage uit Ally en als we daar mee bezig zijn begint het te hozen. Snel de spullen onder een boom leggen en zelf druipend op een overdekt terras aan het gebak. Wachten tot de bui over is. Na een paar klappen is het onweer alweer voorbij, maar de regen blijft. Tussen de buien door halen we Ally uit elkaar en pakken in. Op weg naar de bushalte komen we in de volgende bui terecht. Met de bus zijn we binnen een half uur weer terug waar we begonnen. Thuis valt er nog een buitje, maar het zware onweer blijft uit. De warmte blijft nog even. De tocht van Spakenburg naar de Laak bewaren we een volgende tocht.