Dinkel

De Dinkel is een smal snelstromend riviertje in Overijssel. Deze mag alleen met vergunning van het waterschap in de periode oktober t/m maart bevaren worden. We begonnen bij Losser en eindigden bij Denekamp. Daarbij moest één keer overgedragen worden: vanaf de Beverborgsweg is de Dinkel verboden terrein, daar moet je overdragen naar het Omleidingskanaal. Het plan was door te varen naar de Vechte en dan Duitsland in, en na een paar dagen wilden we eindigen in Hardenberg. Dat plan lieten we varen: we liepen vast in een dikke laag ijs....

We vertrokken op 28 maart naar Losser. Het is nog een hele reis. maar we komen bij de camping. Die hadden we van te voren gebeld: zijn jullie al open? Dat zijn ze, speciaal voor ons. De schuur is open en dat is fijn. Zo zitten we met dikke kleding aan uit de wind, op stoeltjes, relatief warm. Want buiten vriest het. We hebben al boodschappen gedaan, de kano zit ook al in zijn vorm. Morgen kunnen we meteen gaan, de Dinkel is maar 200 meter van de camping verwijderd.

We zijn toch wel een beetje verbaasd als we de tent openritsen: het heeft gesneeuwd! Heel even slaat de twijfel toe: kunnen we wel gaan? Waarom niet, we kleden ons goed warm aan, we doen het gewoon! En dus zijn we korte tijd later onderweg. We laten Ally het water in glijden, pakken in en ho, de stroming pakt de kano al, stop, we willen ook mee! En dat doen we dan. We glijden door een sprookjesachtig wit landschap. Een ree slaat voor ons op de vlucht. Er zijn heel veel bochten en soms is de kano net te lang om de bocht te halen, dan zitten we eventjes vast. Maar wat is dit mooi! Zo stil, en zo'n verstild landschap door de sneeuw. We zijn super gelukkig...

We pauzeren even op een bankje op een hoge wal. Daar worden we dan weer niet blij van, want daar krijg je koude voeten van. Dus na een plas snel weer door. De bochten in en uit, de stroming doet het werk, we hoeven alleen maar een beetje bij te sturen. En wat is het mooi hier...

Dan zijn we bij het afwateringskanaal. Verder mogen we niet over de Dinkel. We dragen keurig over en lachen om een stukje in het kanaal waar ijs ligt. Voor de lol varen we er even door heen: hebben we zelfs ijs getrotseerd.

Een kwartier later hebben we de slappe lacht. We liggen zo goed als stil, door deze laag ijs is bijna niet doorheen te komen! Het geluid is waanzinnig mooi, van varen door ijs. We hakken gaten in het ijs om de peddel kwijt te kunnen en het kost erg veel kracht. Dit heeft geen zin meer besluiten we, we zetten Ally op de wieltjes en lopen naar Denekamp. De eerste de beste vragen we de weg naar de bushalte. Hij kijkt ons raar aan: met de kano naar een bushalte?

Ally en ook alle spullen zitten op onze rug. We hebben flink wat gegeten en gedronken in een restaurantje, daar word je rozig van, tijd voor wat actie. We reizen naar huis en weten het, we komen hier nog wel eens terug om de rest van de tocht af te maken.